‘Duygusal Yük’ ve Onunla Birlikte Gelen Gerginlik

Muhtemelen “duygusal yük” terimini duymuşsunuzdur.

Bazen geçmiş travmayı veya sözde olumsuz deneyimleri yaşam, ilişkiler veya kariyer yoluyla taşıma olgusunu tanımlamak için kullanılır.

Bunun birinin duruşuna yansıdığını görebilirsiniz, sanki dayanılmaz bir ağırlık taşıyorlarmış gibi gözükürler. Hatta hayatta ilerlemelerini bile engelleyebilir.

Herkes deneyimlerindeki işlenmemiş duyguları bir dereceye kadar taşır. Bununla birlikte, ele alınmayan duygular öylece ortadan kalkmaz.

İşlenmemiş duygular aşağıdakileri etkileyebilir:

• kendin hakkında düşünme şeklin
• strese nasıl tepki veriyorsun?
• fiziksel iyiliğin
• başkalarıyla ilişkilerin

Sonuçta, duygusal yük adını bir yerden alır, değil mi?

Duyguların nasıl ve nerede sıkışıp kaldığına dair katmanları açalım, böylece sizi ağırlaştıran şeyleri serbest bırakabilirsiniz.

Duyguları ‘hapsetmiş’ olmak ne anlama geliyor?

Belki de yoga, masaj veya akupunktur tedavisi sırasında ağlayan insanları duymuşsunuzdur. Bunun sebebi aktive edildiğinde duygusal bir salınıma yol açan hassas bir noktaya dokunmasıdır.

Bazıları için travmanın vücutta “depolandığı” veya “hapsedildiği” anlamına gelse de, bu mutlaka onu ifade eden bilimsel bir açıklama değildir.

Bununla birlikte, travmatik stres belirtileri fiziksel olarak ortaya çıkabilir..

Bunun nedeni, beynin bu alanı belirli bir hafızayla ilişkilendirmesi olabilir. – genellikle bilinçaltı düzeyindedir-

Vücudun belirli bölgelerini aktive etmek, Pasifik Farkındalık ve Üstyapı Merkezi’nin sahibi ve yöneticisi Mark Olson, PhD, LMT’ye göre bu anıları tetikleyebilir.

Olson, “Duygular, anıların veya tatmin edilmemiş hedeflerin yeniden etkinleştirilmesine yanıt olarak bilinçaltında veya bilinçli olarak sürekli olarak üretiliyor” diyor. “X bölgesine dokunmak, bu travmatik olayla ilişkili kalıbı yeniden yapılandırmak için güvenilir bir uyarandır.”

Alternatif olarak, bazıları travma ve zor duyguların aslında vücutta kelimenin tam anlamıyla sıkışmış enerji haline gelebileceğine inanmaktadır, ancak bu bilimsel kanıtlarla desteklenmemektedir.

Bradley Nelson, DC’ye göre, sıkışmış duygusal titreşimler, çevredeki dokuların rezonans olarak bilinen aynı frekansta titreşmesine neden olur.

“Duygu Kodu” adlı kitabında Nelson, “Kapana kısılmış her duygu, vücudun belirli bir yerinde bulunur ve kendi özel frekansında titreşir” diye yazar.

Bu, bu duygunun daha fazlasını çekmenize neden olabilir, diyor, bir birikim veya tıkanıklık yaratıyor.

Yine de, Nelson’ın duruşu daha fazla araştırma yapılana kadar teoridir.

Duygular nasıl hapsedilir?

Bununla birlikte, erken bir tarihte yapılan araştırmalar, daha güncel araştırmalarla birlikte zihin-beden bağlantısını veya bir kişinin zihinsel ve duygusal sağlığının fiziksel sağlığının durumunu etkilediği inancını desteklemektedir.

Bunun klasik bir örneği korkudur.

Korktuğunuz bir durumdaysanız, vücudunuz savaş-kaç-donma tepkisini aktive ederek bu duyguya fiziksel bir tepki üretir.

Nelson’a göre, bir duygu yaşandığında üç şey olur.

1. Duygusal bir titreşim geliştiririz.
2. Duyguyu ve onunla ilişkili düşünceleri veya fiziksel duyumları hissederiz. Zihin ve bedenin birbirine bağlılığının devreye girdiği yer burasıdır.
3. Duyguyu işleyerek devam ederiz.

Olson ve diğer araştırmalara göre, duygusal işlem beynin limbik yapılarında meydana gelir.

Sürekli olarak bilinç öncesi otonom sinir sistemi tepkileri üreten bilgileri alıyoruz. Bu, vücuda karşılık gelen duyguyu aktive eden bir sinyal gönderir.

Başka bir deyişle, “hisleriniz” sinir sisteminizin size söylediklerinden gelir.

Nelson’a göre, yukarıda bahsedilen ikinci veya üçüncü adım kesintiye uğradığında, duygunun enerjisi vücutta sıkışıp kalır. Sonuç olarak, kas gerginliği, ağrı veya diğer rahatsızlıklar yaşayabilirsiniz.

Olson, “‘Kapana kısılmış duygular’ ifadesi genellikle gerçek benliğin, sahte benliğin ifade etmemizi istemediği bir şeyi ifade etmek istediği anlamına gelir” diyor. “Psikolojide, gerçek benliği, doğal olarak açık, meraklı ve güvenen, doğduğumuz parçamız olarak düşünürken, sahte benlik, acı ve kayıpla başa çıkmak için bir dizi uyarlanabilir strateji olarak ortaya çıkar.”

Bu bastırılmış negatif duygusal enerji şu şekilde ifade edilebilir:

• kırgınlık
• zayıf karar verme yetisi
• kendini sabote etme
• aşırı tepki
• artan stres ve kaygı
• depresyon
• yorgunluk

Zihin-beden terapisti Kelly Vincent, PsyD, kapana kısılmış duyguları büyük bir sırt çantası taşımaya benzetiyor. Bizi ağırlaştırır, ruh halimizi etkiler ve enerjimizi tüketir.

Ek olarak, vücut dokularını da tahrip edebileceğini ve organların ve hormonal bezlerin normal işlevlerini önleyebileceğini belirtiyor..

Vincent, “Tıpkı otoyoldaki dev bir barikat gibi” diyor. “Enerjinin doğal olarak akması zor.”

Kapana kısılmış duygular ve travma

Travmayı, özellikle de beynin onu nasıl deneyimlediğini keşfetmeden kapana kısılmış duygular hakkında konuşmak imkansızdır.

Neredeyse herkes hayatının bir noktasında travma yaşar.

Travma, aşağıdaki gibi yaşam deneyimleriyle ortaya çıkabilir:

• bir ayrılık
• büyük bir yaşam değişikliği
• sevilen birinin ölümü
• bir ilişkide sadakatsizlik
• iş kaybı
• şiddet, ayrımcılık veya ırkçılık deneyimi

Travma bilişsel süreçleri etkileyebilir.

Özellikle hafızadaki yeni olguların işlenmesini ve olgusal bilgileri doğru bir şekilde geri hatırlama yeteneğini etkiler. Sonuç olarak, travmatik deneyim veya hafıza beyinde düzgün bir şekilde “günlüğe kaydedilmez”.

Vincent, “Travma gibi son derece ezici bir deneyim söz konusu olduğunda, beyin travmatik anıları resimler veya vücut duyumları olarak kodlar” diyor.

Tetiklendiğinde, beyin gerçeklikten kopabilir veya travmatik olayı bir geri dönüş şeklinde tekrarlayabilir.

Bu, ayrışma veya psikolojik kopukluk olarak bilinir.

Bu duyusal parçalar zihinde kalır ve beynin doğal iyileşme sürecini kesintiye uğratır.

Travma kendi başına işlenmediğinde veya çözülmediğinde, gerçek olayın çok ötesinde kalabilir.

Bu genellikle travma sonrası stres bozukluğu (TSSB) olan kişilerde görülür, bu durum bir kişinin korkunç veya hayatı tehdit eden olaylara maruz kalmasından sonra gelişen bir durumdur.

Mevcut TSSB’si olanların beyindeki duygular ve hafıza için bir merkez olan daha küçük bir hipokampusa sahip olduğunu göstermektedir.

Stres, savaş-kaç-donma tepkisinin bir parçası olan kortizol hormonunun salınmasına yol açar.

Yapılan araştırmalar, uzun süreli stresin hipokampusa zarar verdiğini ve bunun anormal kan akışı veya küçülmüş boyut olarak ortaya çıkabileceğini göstermiştir. Sonuç olarak, travmatik olayı bilinçli olarak düşünmeseniz bile vücudunuz bu aşırı uyanık durumda kalabilir.

Kapana kısılmış duygular vücutta nerede saklanır?

Hiç endişe uyandıran bir durum sırasında göğsünüzde bir sıkışma hissettiniz mi? Yoksa duygusal olarak yorucu bir günün ardından kalçalarınızı germenin iyi hissettirdiğini fark ettiniz mi?

Bir kişinin vücudunda gerginlik veya hassasiyet hissettiği yerlerde, bir başkası için aynı olmayabilir.

Finlandiya’daki biyomedikal mühendislerinden oluşan bir ekip tarafından yönetilen 2013 yılında yapılan böyle bir çalışma, duyguların vücutta nerede hissedildiğini açıklamaya çalıştı.

Yaklaşık 700 bireyde duygulara verilen bedensel tepkileri, çeşitli uyaranlar nedeniyle reaksiyonların arttığını veya azaldığını hissettikleri bölgelerde renklendirmelerini isteyerek haritalandırdılar.

Örneğin, öfke, korku ve kaygı göğüste ve üst vücutta artan aktivite gösterdi.

Bu, “ateş kafalı” veya “dünyanın ağırlığını omuzlarınızda taşımak” gibi ifadelerin kökenlerini açıklayabilir.

Bu duygular aynı zamanda vücutta hızlı bir tepki oluşturmak için sempatik sinir sistemini başlatabilir. Bu yüzden gergin veya stresli olduğunuzda kalbinizin attığını veya kaslarınızın sıkılaştığını hissedebilirsiniz.

Ek olarak, aynı araştırmacılar, bir duygunun yoğunluğunun fiziksel ve zihinsel duyumların yoğunluğu ile doğrudan ilişkili olduğunu bulan bir takip çalışması yürüttüler.

Duyguları beş gruba ayırdılar:

• stres, öfke ve utanç gibi olumsuz
• mutluluk, sevgi ve gurur gibi olumlu
• dikkat ve algı gibi bilişsel
• homeostatik durumlar veya dengeli, düzenlenmiş bir iç durum
• hastalıklar ve somatik durumlar

Duygular sürekli değişiyor ve bu araştırma duygularını anlamakta zorlananlar için yararlı olabilir.

 

İşlenmemiş duygular

Ele alınmayan duygular bilinçaltınızda depolanabilir ve hatta vücut duruşunuzu etkileyebilir.

Olson, “Kendinize güvendiğinizde ve kafanız karıştığında kafanız farklı bir pozisyonda” diyor. “Omurganız, mağlup olduğunuzda veya zafer kazandığınızda farklı bir şekil alır.”

“Kas gerginliği, kendini güvende tutan veya hoş olmayan duygulardan habersiz tutan duruşlar oluşturmak ve sürdürmek için ortaya çıkar” diyor.

Bazı duruşlar ve jestler aynı zamanda belirli duygular ve sosyal anlamlarla da ilgilidir. Çapraz kollara karşı sıcak bir kucaklama düşünün.

Bu, bazılarının neden vücuttaki gerginliğin belirli alanlarla ilişkili olduğuna inandığını anlamamıza yardımcı olabilir. Bununla birlikte, Olson bunu genel anlatılar oluşturmak için kullanmamayı tavsiye eder.

Duygular vücuttan nasıl serbest bırakılır

Hiç ağlamanız, çığlık atmanız, gülmeniz, bir yastığı yumruklamanız veya dans etmeniz gerektiğini hissettiniz mi?

Bize sık sık acımızı içimize gömmemiz öğretilir. Zamanla, bu bilinçsiz kaçınma olarak da bilinen bastırılmış duygulara yol açabilir.

2019’dan yapılan araştırmalar, duygusal baskıyı azalmış bağışıklık sistemi fonksiyonu ile ilişkilendirdi.

İşte bastırılmış duyguları serbest bırakmanın birkaç yolu:

• Duygularınızı kabul etmek
• travma ile çalışmak
• gölge çalışmasını denemek
• kasıtlı hareketler yapmak
• durgunluk pratiği yapmak

Duygularınızı kabul edin

Duygusal dünyanızı ne kadar çok anlarsanız, duygularınızı o kadar sağlıklı yollarla sindirebilirsiniz.

İlk adım, duygularınızla bağlantı kurmak ve anlamaktır. Bastırılmış duyguları olan insanlar duygularını tanımlamakta zorlanabilirler, bu yüzden bir profesyonelle konuşmak değerli olabilir..

Bunu, bilişsel çarpıtma kategorileri gibi psikolojik araçları kullanarak veya duygularınızı anlamlandırmanıza yardımcı olacak şekilde kategorize etmenin yollarını keşfederek yapabilirsiniz.

Geçmiş travmanızı çalışın

Çoğu zaman, çocukluğumuza dayanan yıllarca taşıdığımız şeyler vardır. Geçmiş travmanın bazı örnekleri şunlardır:

• zihinsel, duygusal, fiziksel veya cinsel dahil olmak üzere istismar
• Ihmal
• sevilen birinin kaybı
• Bir ebeveynden veya bakıcıdan ayrılma
• Zorbalık

 

Çözülmemiş çocukluk çağı travması, aşağıdakiler de dahil olmak üzere birçok şekilde ortaya çıkabilir:

• kendini suçlama
• suçu başkalarına atmak
• depresif hissetmek
• Sosyal aktivitelerden çekilme

Olson, travma ile çalışmak için, yıllar önce istediğinizi veya hak ettiğiniz şeyi asla elde edemeyeceğiniz gerçeğiyle ilgili kederi hissetmenin çok önemli olduğunu söylüyor.

Kendinize bu kedere izin verdikten sonra, sonuç olarak geliştirdiğiniz uyarlanabilir stratejiyi kabul edebilirsiniz.

Örneğin, sonunda izolasyon duygularıyla sonuçlanan bağımsız olmak için bir başa çıkma stratejisi geliştirmiş olabilirsiniz. Stratejinizi tanımadan, başkaları tarafından yabancılaştırıldığınızı düşünebilirsiniz.

Öte yandan, izolasyonunuzun uyarlanabilir stratejinizden geldiğini fark ederseniz, sorunun kökenini belirleyebilir ve gerçek ihtiyaçlarınızı daha iyi karşılamak için stratejinizi değiştirebilirsiniz.

Gölge çalışması

Çocukluk çağı travmasını keşfetmeye benzer şekilde, gölge çalışması, tipik olarak utanç veya yetersizlik nedeniyle gizli tuttuğumuz farklı bölümlerimizi keşfetmenin başka bir merceğini sunar.

İnsanlar kabul edilemez olduğuna inandıkları kısımlarını gizleme eğilimindedirler.

Örneğin, çocukken üzüldüğünüzde “sakinleşmeniz” veya “ağlamayı bırakmanız” söylendi mi? Bu duygusal geçersizlik, duygularınızdan utanmanıza veya onları küçümsemenize neden olabilir.

Kasıtlı hareket

Somatik deneyim (SE), vücudunuzda kalan işlenmemiş gerginliği veya duyguyu ele almanın bir yoludur.

SE, işlenmemiş travmayı serbest bırakmanın duygusal iyileşmeyi teşvik edebileceği fikriyle, semptomları ele almak için önce vücut yaklaşımı kullanır.

Vincent’a göre bunu yapmanın bir yolu kasıtlı hareket etmektir.

Vincent, “Kasıtlı olarak hareket ettiğimizde, vücudumuzda daha önce deneyimlememiş olabileceğimiz bir güvenlik duygusu yaratabiliriz, özellikle de travma depolayan bireyler” diyor.

Kasıtlı hareket örnekleri şunları içerir:

• dans
• Esneme-germe
• yoga
• dövüş sanatları
• qi gong
• tai chi
• meditatif yürüyüş
• nefes egzersizleri

Vincent, kasıtlı hareketin beynin gerginlik ve rahatlama arasındaki farkı tanımasına yardımcı olurken depolanan herhangi bir enerjiyi serbest bıraktığını belirtiyor.

Durgunluk pratiği yapmak

Anda olmak, mevcut bir durumda düşüncelerimizle ve duygularımızla birlikte olmamızı sağlar.

Anda olmak beyninizin kısa bir süre boşta kalma durumuna girdiği zamandır. Bu, bilim adamlarının “kendi kendine üretilen biliş” dedikleri şeyi tetikler; bu, hayal kurmak veya zihninizin dolaşmasına izin vermek gibi şeyleri içerir.

Vincent, “Durgunluğun yeterince uygulanmadığı ve değer verilmediği, ancak zihinlerimiz ve bedenlerimiz için çok besleyici olabileceği bir dünyada yaşıyoruz” diyor. “Aynı zamanda duyguların içine girmesi için alan sağlıyor … bilinç.”

Durgunluk pratiği yapmanın bazı yolları şunlardır:

• Meditasyon
• nefes egzersizleri
• doğada oturmak
• sakinleştirici müzik dinlemek
• tekrarlanan olumlamalar
• ilerleyici kas gevşetme

Referanslar;

Hernandez, R., Bassett, S. M., Boughton, S. W., Schuette, S. A., Shiu, E. W., & Moskowitz, J. T. (2018). Psychological Well-Being and Physical Health: Associations, Mechanisms, and Future Directions. Emotion Review, 10(1), 18–29. https://doi.org/10.1177/1754073917697824

Logue MW, van Rooij SJH, Dennis EL, Davis SL, Hayes JP, Stevens JS, Densmore M, Haswell CC, Ipser J, Koch SBJ, Korgaonkar M, Lebois LAM, Peverill M, Baker JT, Boedhoe PSW, Frijling JL, Gruber SA, Harpaz-Rotem I, Jahanshad N, Koopowitz S, Levy I, Nawijn L, O’Connor L, Olff M, Salat DH, Sheridan MA, Spielberg JM, van Zuiden M, Winternitz SR, Wolff JD, Wolf EJ, Wang X, Wrocklage K, Abdallah CG, Bryant RA, Geuze E, Jovanovic T, Kaufman ML, King AP, Krystal JH, Lagopoulos J, Bennett M, Lanius R, Liberzon I, McGlinchey RE, McLaughlin KA, Milberg WP, Miller MW, Ressler KJ, Veltman DJ, Stein DJ, Thomaes K, Thompson PM, Morey RA. Smaller Hippocampal Volume in Posttraumatic Stress Disorder: A Multisite ENIGMA-PGC Study: Subcortical Volumetry Results From Posttraumatic Stress Disorder Consortia. Biol Psychiatry. 2018 Feb 1;83(3):244-253. doi: 10.1016/j.biopsych.2017.09.006. Epub 2017 Sep 20. PMID: 29217296; PMCID: PMC5951719.

Samuelson KW. Post-traumatic stress disorder and declarative memory functioning: a review. Dialogues Clin Neurosci. 2011;13(3):346-51. doi: 10.31887/DCNS.2011.13.2/ksamuelson. PMID: 22033732; PMCID: PMC3182004.